ภิกษุทั้งหลาย พรหมจรรย์นี้มิใช่มีลาภสักการะและเสียงสรรเสริญเป็นอานิสงส์(ผลที่มุ่งหมาย) มิใช่มีความสมบูรณ์แห่งศีลเป็นอานิสงส์ มิใช่มีความสมบูรณ์แห่งสมาธิเป็นอานิสงส์ มิใช่มีญาณทัสสนะเป็นอานิสงส์
ภิกษุทั้งหลาย ก็เจโตวิมุตติอันไม่กำเริบ (ความหลุดพ้นจากกิเลส) อันใดมีอยู่ พรหมจรรย์นี้มีเจโตวิมุตตินั่นแหละเป็นเป้าหมาย เป็นแก่นสาร เป็นที่สุดแห่งพรหมจรรย์
มหาสาโรปมสูตร, ม.มู. ๑๒/๓๑๑/๓๔๘.
No comments:
Post a Comment