เหตุใดพระหนุ่มบางรูปบวชได้ตลอดชีวิต ?

พระเจ้าอุเทน ตรัสถามพระปิณโฑลภารทวาชะว่า
“อะไรหนอเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้ภิกษุที่ยังหนุ่มแน่น ยังไม่หมดความระเริงในกามทั้งหลาย สามารถบวชประพฤติพรหมจรรย์บริสุทธิ์บริบูรณ์ จนตลอดชีวิต และปฏิบัติอยู่ได้นาน”

พระปิณโฑลภารทวาชะตอบว่า
“ขอถวายพระพร พระผู้มีพระภาค อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ ดังนี้ว่า
มาเถิดภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงตั้งจิตไว้ในสตรีปูนมารดาว่า เป็นมารดา ตั้งจิตไว้ในสตรีปูนพี่สาวน้องสาวว่าเป็นพี่สาวน้องสาว ตั้งจิตไว้ ในสตรีปูนบุตรสาวว่าเป็นบุตรสาว

ภิกษุทั้งหลาย (ถ้ายังไม่ได้ผล) เธอทั้งหลายจงพิจารณากายนี้ เบื้องบนตั้งแต่พื้นเท้าขึ้นไป เบื้องล่างตั้งแต่ปลายผมลงมา อันมีหนังหุ้มอยู่โดยรอบ เต็มไปด้วยของไม่สะอาดมีประการต่าง ๆ ว่ามีอยู่ในกายนี้แล คือ ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า ดี เสลด หนอง เลือด เหงื่อ มันข้น น้ำตา เปลวมัน น้ำลาย น้ำมูก ไขข้อ น้ำมูตร ดังนี้

ภิกษุทั้งหลาย (ถ้าทำอย่างนั้นแล้วยังไม่ได้ผล) เธอทั้งหลายจงเป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย เธอทั้งหลายเห็นรูปทางตา...ฟังเสียงทางหู... ดมกลิ่นทางจมูก...ลิ้มรสทางลิ้น...รับสัมผัสทางกาย...รู้แจ้งธรรมารมณ์ทางใจแล้ว อย่ารวบถือ อย่าแยกถือ จงปฏิบัติเพื่อสำรวมอินทรีย์เหล่านั้น นี้แลเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้ภิกษุที่ยังหนุ่มแน่น ยังไม่หมดความระเริงในกามทั้งหลาย สามารถบวชประพฤติพรหมจรรย์บริสุทธิ์บริบูรณ์จนตลอดชีวิต และปฏิบัติ อยู่ได้นาน”

ภารทวาชสูตร, สํ.สฬา. ๑๘/๑๒๗/๑๕๒.