หมอนไม้พิฆาตกิเลส

ภิกษุทั้งหลาย ในบัดนี้ ยังใช้หมอนไม้หนุนศีรษะและเท้า เป็นอยู่อย่าง ไม่ประมาท มีความเพียรเผากิเลส มารผู้ใจบาปจึงยังไม่ได้ช่อง ไม่ได้โอกาสทำลายภิกษุนั้นตามอำเภอใจ

แต่ในอนาคต ภิกษุทั้งหลายจักทำตนเป็นสุขุมาลชาติ มีฝ่ามือและฝ่าเท้าอ่อนนิ่ม นอนบนที่นอนมีหมอนหนาอ่อนนุ่ม จนกระทั่งพระอาทิตย์ขึ้น คราวนั้นเอง มารผู้ใจบาป ก็จักได้ช่อง ได้โอกาสทำลายภิกษุเหล่านั้นได้ตามอำเภอใจ

ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้น เธอทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า “เราทั้งหลาย จักใช้หมอนไม้หนุนศีรษะและเท้า เป็นอยู่อย่างไม่ประมาท มีความเพียรเผากิเลส” เธอทั้งหลายพึงสำเหนียกไว้อย่างนี้แล

กลิงครสูตร, สํ.นิ.๑๖/๒๓๐/๓๑๘.